fotograftaki nükte #5

 fotoğraf: htcdmr


Huşûda bulduğun huzur iniyor gökten,

Ve kuşatıyor dört bir yanını. 


Tekbirin kanatlanıyor, geziyor tüm kâinatı.

Ve o gezdikçe yüreğin dönüyor aslına, aklığına...


Semaya açılan yalnız avuçlarımsa...

Peki ya kalbim... O neden böyle hevesli atıyor?

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kalemimden mısralar #2

Resim
  Bir kasım yağmuru... Islatırmış tüm geceyi. Öylece beklerken  Konuşamamak üzermiş insanı,  Yapamadığında... Gerçekleşmeyen her düş, Yakışırmış bir şiire. Bir şaireyse ekmekmiş umut
Devamı

Mektubun var #bilin istedim

  BİLİN İSTEDİM    Bilin istedim… Bugün 28 Ekim 1923… Yanımda birkaç meslektaşım var. Sizin temsilcileriniz… Milletvekilleri… Düşünce aynaları… Hepimizde tatlı bir heyecan var. Ne de olsa geminin dümeni el değiştiriyor.    Yarın bugün için çok şey ifade ediyor. 10 yıl sonra ne ifade edeceğini ise inanın çok merak ediyorum. Büyük kutlamalar yapılır mı? Dillerdeki ezgilerle, marşlarla coşan gönüller mest olur mu? Atalarınızı gururla anar mısınız? Ellerinizde bayraklarla sokaklardan geçer misiniz? Verdiğimiz kararları benimser misiniz? Merak ediyorum. Umutluyum… Yarın çok şey değişecek. Yarın Cumhuriyet ilan edilecek. Cumhuriyetimiz…    Bizler Türk halkı olarak Çanakkale’ den tut Büyük Taaruz’ a kadar nice destanlar yazdık. Tüm bunların yegane sebebi bağımsızlıktı. Ve bu kadar şanlı bir millete verilebilecek en büyük armağan hiç şüphesiz Hürriyetti. Hürriyet ikliminin kapısını açacak bir anahtara ihtiyacımız vardı. Cumhuriyet…    Peki n...
Devamı